Taaveti laul nr 88 / Psalm of David No 88

Mixed choir (SSAATBB)
Duration ca 8’30”
Written for the Psalms of David composition competition using a new translation of the psalms by Vello Salo and Indrek Hirv; awarded with the special prize.

Premiere: February 10, 2010
Chamber choir Voces Musicales; Endrik Üksvärav
Pirita convent, Tallinn, Estonia

Avitaja Issand, päästja Jumal                                                           
Päevad ja ööd kisendan Sinu poole                                              
Jõudku mu palve Sinuni                                                                    
Pööra oma kõrva, kuula mu karjet                                                  
Tõesti, mu hind on õnnetust täis,                                                     
Mu elu Surmavalla serval                                                                  
Elavad loevad mind minejaks,                                                         
Manalameheks, kel pole jõudu                                                       
Sinust kaugeks, keset surnuid,                                                    
Kes lamab Hauas, keda Sina ei mäleta,                                         
Keda Sinu käsi enam ei kaitse.                                                          
Sa oled mu pannud kõige alumisse Hauda,                                   
Pimeduse paika, Allailma                                                                    
Su vihaleek raskub mu peal                                                               
Kõik su vood vaotavad mind maha                                                   
Mu sõbrad oled sa minema ajanud,                                                 
Oled mind neile vastumeelseks teinud;                                           
Olen kammitsas, ei pääse valla,                                                         
Mu silmad on tuhmid viletsusest
Hüüan appi sind Issand, kogu päeva,
Sirutan käed Sinu poole:
Teed Sa siis imetegusid surnutele
Või tõusevad varjud Sind kiitma?
Kes jutustaks Su armu Hauas,
Sinu ustavust Hukatuses.
Kas tunneb pimedus Su imetöid?
Ent mina hüüan appi Sind, Issand,
Varavalges jõuab mu palve Su ette
Miks hülgad Sa mu elu,
Varjad minu eest oma palge?
Vilets ma olen, mineja noorest east peale,
Nõutu olen, kannatan Su õudu
Sinu vihalõõsk, Sinu õudus
Piirab kui vetetulv,
Kui vetetulv, tuleb peale
Ajad ära
Üksnes Pimedus jääb

Vello Salo, Indrek Hirv